دانلود مقاله همایشی در مورد نقش آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان و روش تدریس آن

دانلود مقاله همایشی در مورد نقش آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان و روش تدریس آن در 18 صفحه WORD و قابل ویرایش از وبسایت پی دی اف داک قابل خرید و دانلود می باشد

قسمتی از مقاله

ارتقای مهارت ‌های زندگی در دوره ابتدایی

ماموریت آموزش و پرورش در قالب تعلیم و تربیت به افراد، موضوعی است که در همه دوران مورد توجه بوده است. یعنی هر جا افراد بشر زندگی کرده‌اند مسئله تربیت و آموزش و پرورش مطرح شده است، به عبارت دیگر زندگی و تربیت برای انسان دو مفهوم لازم و ملزوم و شاید مترادف هم باشند که یکی بدون دیگری امکان پذیر نیست این مهم سبب شده است که موضوع تعلیم و تربیت و کسب مهارت‌های لازم برای زندگی از ابتدای خلقت انسان مورد توجه اقوام، ملل، ادیان و دولت‌ها باشد (شریعتمداری،1390). در این راستا نظام آموزش و پرورش ایران در طراحی و تدوین برنامه‌های درسی سرفصل‌ها و محتوای متناسب با این شرایط برای دانش‌آموزان در دوره‌های مختلف تحصیلی در نظر گرفته است. البته در بین دوره‌های تحصیلی نظام آموزش و پرورش ایران، دوره تحصیلی ابتدایی جایگاه ویژه‌ای در بحث تربیت و مهارت‌های زندگی دارد زیرا این دوره تحصیلی به لحاظ کمی و کیفی یعنی تاثیری که در سراسر زندگی و دوران تحصیل بر دانش‌آموزان دارد از اساسی‌ترین و مهم‌ترین دوره‌های تحصیلی است که به جرأت می‌توان گفت هیچ یک از دوره‌های تحصیلی از چنین اهمیتی برخوردار نیستند  (بندک، ۱۳۹۳). دوره ابتدایی را دوره اساس نام گذاری کرده‌اند اگر بپذیریم که زیر بنای توسعه هر کشور از طریق آموزش و پرورش بنیان گذاشته می‌شود بدون تردید ستون‌های اصلی آن را باید در آموزش و پرورش ابتدایی جستجو کرد. دوره ابتدایی را به عنوان پنجره فرصت در آموزش و پرورش نیز نام می‌برند به‌گونه‌ای که اگر این فرصت از دست برود امکان جایگزینی آن تقریبا وجود ندارد، مضافا اینکه دوره ابتدایی، در رشد مفاهیم و معانی اموری که کودک در زندگی روزمره با آنها مواجه است، نقش مهمی برعهده دارد. این دوره تداوم بخش تکوین شناختی، زیستی و اجتماعی کودک است. همچنین دوره‌ای است که در آن فرصت و موقعیت مناسبی برای تحصیل، تربیت، یادگیری و شیوه ارتباط صحیح با دیگران برای کودک فراهم می‌گردد و استعدادهای هر کودک به تدریج شکوفا می‌شود. بنابراین می‌توان بیان داشت که دوره ابتدایی دوره آموزش مهارت‌های زندگی است. این مهارت‌ها شامل مجموعه توانایی‌هایی هستند که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می‌آورند. این توانایی‌ها فرد را قادر می‌سازند تا مسئولیت نقش اجتماعی خود را بپذیرد و بدون لطمه زدن به خود و دیگران با درخواست‌ها، نیازها، انتظارها و مشکلات روزانه به ویژه در روابط بین فردی به شکلی موثر روبه رو شود. تا چندی پیش، هدف آموزش و پرورش ابتدایی این بود که دانش‌آموزان فقط در خواندن، نوشتن و حساب کردن تبحر پیدا کنند. اما امروزه در آموزش و پرورش توسعه یافته، علاوه بر آموختن و کسب مهارت‌های بالا توسط فراگیر، نیازهای جدید نیز در قالب کسب مهارت‌های زیستن، حل مسئله در موقعیت‌های مختلف و جدید زندگی و چگونگی مواجهه با تفکرها و چالش‌های هزاره سوم طرح شده است (جوادی پور و همکاران، ۱۳۹۳). با این شرایط، مهارت‌های زندگی و توانایی استفاده از آن به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده موفقیت شناخته می‌شود. به همین دلیل این مسئله مهم در سال‌های اخیر به یکی از اجزای ضروری در آموزش کلاس درس زندگی و اجتماع تبدیل شده است (براهویی و همکاران، ۱۳۹۵).

بسیاری از دانش‌آموزان در رویارویی با مسائل زندگی فاقد مهارت‌ها و توانایی‌های لازم هستند و آموزش‌های سنتی و مرسوم در قالب یادگیری‌های درون مدرسه‌ای نتوانسته‌اند آنها را در حل مسائل زندگی یاری کنند. فقدان مهارت‌ها و توانایی‌های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد در مواجهه با مسائل و مشکلات آسیب پذیر نموده و آن‌ها را در معرض اختلالات روانی اجتماعی و رفتاری قرار می‌دهد (عربگل و همکاران، ۱۳۸۴). با لحاظ کردن این شرایط و با توجه به انتظاری که در نظام تعلیم و تربیت در رابطه با پرورش همه جانبه قابلیت‌ها و توانایی انسان‌ها بکار می‌رود توجه به مهارت‌های زندگی امری ضروری به نظر می‌رسد. به طور کلی، هر چند در اهداف کلان نظام تعلیم و تربیت کشور ایران و در برنامه‌های درسی به آموزش مهارت‌های زندگی به طور مستقیم یا غیر مستقیم تاکید شده است، اما لازم است برنامه درسی به عنوان مهم‌ترین عنصری که مستلزم تحول متناسب با شرایط جدید است، طوری طراحی شود که افراد را برای ایفای نقش به عنوان یک عنصر فعال در جامعه یاری دهند (خدارحمی و ملکی، ۱۳۹۴). به هر حال عدم کارایی برنامه‌های درسی دوره ابتدایی به عدم کارایی و اثربخشی دوره تحصیلی آموزش ابتدایی می‌انجامد. این امر سبب می‌شود که دانش‌آموزان این مقطع مهارت‌های لازم را در حیطه‌های مختلف فرا نگیرند و دانش و مهارت لازم برای ورود به جامعه را کسب ننمایند (ادیب منش، ۱۴۰۰). در ارتباط با موضوع مهارت‌های زندگی در نظام‌های آموزشی، پژوهش‌های مختلفی انجام شده است که در این پژوهش به چند نمونه که ارتباط بیشتری دارند، اشاره می‌شود. روشنی (۱۳۹۵) در پژوهشی به جایگاه آموزش مهارتهای زندگی مدارس ابتدایی در جمهوری اسلامی ایران پرداخت